رژیم غذایی متعادل و ورزش ممکن است در جلوگیری از ابتلا به دیابت بارداری برای همه موثر نباشد

7  ژانویه 2019- جدیدترین شواهد بدست آمده نشان می دهد که استراتژی «خط اول» برای جلوگیری از دیابت بارداری آنطور که تصور می شد، موثر نیست. شاید زمان تجدید نظر در این پنداشت عمومی: "محدود کردن افزایش وزن و افزایش فعالیت بدنی" برای جلوگیری از دیابت حاملگی فرا رسیده باشد.

پرفسور Leanne Redman، رئیس آزمایشگاه اندوکرینولوژی تولید مثلی و سلامت زنان در مرکز تحقیقات بیومدیکال زنان LSU Pennington  گفت: اطلاعات ما نشان می دهد که در دوران بارداری تعادل انرژی - کالری مصرف شده در برابر کالری سوزانده شده-، ممکن است تعیین کننده ی توسعه ی دیابت حاملگی نباشد، در حال حاضر ما و سایر محققین معتقدیم که انواع مختلفی از دیابت بارداری وجود دارد که نیاز به روشهای متفاوتی برای درمان و پیشگیری دارد.

شواهد بدست آمده از تحقیق جدید Pennington Biomedical آخرین شواهدی است که نشان می دهند استراتژی "خط اول" یعنی محدود کردن افزایش وزن از طریق رژیم غذایی متعادل و ورزش، برای جلوگیری از دیابت بارداری آنچنان که تصور می شد، موثر نمی باشد. در طی پنج سال گذشته، بیش از 5،000 زن باردار در آزمایشات بالینی شرکت کردند که تمرکز آنها بر محدود کردن افزایش وزن برای جلوگیری از دیابت بارداری بود. مادران در طی این تحقیق کیفیت غذای خود را بهبود بخشیدند، کمتر غذا خوردند و فعالیت بدنی خود را افزایش دادند. با این حال آنها همچنان به دیابت حاملگی، تقریبا با نرخی مشابه با زنانی که رژیم غذایی و سطح فعالیت فیزیکی خود را تغییر نداده بودند، مبتلا شدند.

پرفسور Jasper Most، نویسنده اصلی این پژوهش، گفت: پیشگیری از دیابت بارداری به سادگی کاهش وزن نیست و ممکن است بر اساس عوامل خطر فردی، نیاز به رویکردهای فردی دیگری داشته باشد. دکتر Most گفت: بعضی از زنان ممکن است به دیابت بارداری مبتلا شوند، زیرا پانکراس آنها به اندازه کافی با تولید انسولین اضافی برای مطابقت با افزایش نیاز در حاملگی تطابق نمی یابد. برخی دیگر ممکن است به دیابت بارداری مبتلا شوند، زیرا عضلات و کبدشان به انسولین بیشتر مقاوم می شود.

دکتر Most و پرفسور Nicholas Broskey، نویسندگان ارشد پژوهش جدیدPennington Biomedical  که در مجله ی Cell Metabolism منتشر شده است، هر دو محققان فوق دکترا در آزمایشگاه اندوکرینولوژی تولید مثلی و سلامت زنان هستند.

در این مطالعه ی پنج ساله، 62 زن باردار چاق که 9 نفر از آنان به دیابت بارداری مبتلا شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. محققان دریافتند که:

· عوامل خطر اولیه برای ابتلا به دیابت بارداری، مانند چربی بیش از حد و مقاومت به انسولین، در اوایل بارداری مشهودند.

· زنانی که به دیابت بارداری مبتلا شدند، وزن بالاتری داشتند. وزن آنها 10 تا 35 پوند بیشتر از سایر زنانی بود که به دیابت بارداری مبتلا نشدند. آنها همچنین دارای چربی بدنی بیشتری بودند( از 7 تا 25 پوند) و به میزان قابل توجهی چربی بیشتر در نواحی اطراف کمرشان وجود داشت.

· همچنین تعداد خویشاوندان این زنان که به دیابت مبتلا بودند، بیشتر بود. میزان قند خون ناشتای آنها بطور قابل توجهی بالاتر بود و شیوع پیش دیابت نیز در آنها بیشتر بود.

دکتر Redman گفت: یافته های این تحقیق به این معنا نیست که زنان باردار باید تلاش خود را برای خوردن یک رژیم غذایی سالم تر و فعالیت جسمی بیشتر، متوقف کنند، اما نتایج ما نشان می دهد که ما باید اطلاعات بیشتری در مورد راه های ابتلا به دیابت بارداری در زنان چاق بدست آوریم.

او افزود: در تحقیقات جدید باید به عوامل دیگری که منجر به مقاومت به انسولین در حاملگی می شود، توجه گردد. در مطالعات بعدی، دانشمندان قصد دارند انواع مختلف دیابت حاملگی را طبقه بندی کرده و تعادل انرژی را علاوه بر ترشح انسولین مورد مطالعه قرار دهند.

دیابت بارداری منجر به مسائل بهداشتی برای مادر و کودک می شود، مسائلی که می تواند به مراتب فراتر از بارداری باشد. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های فدرال، از میان سایر عوارض دیابت بارداری، حدود 50 درصد از زنان مبتلا به دیابت بارداری در ادامه ی زندگی به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند. احتمال ابتلای کودکانی که در دوران جنینی در معرض دیابت بارداری بودند به دیابت نوع 2 بالاتر است و خطر اضافه وزن و چاقی در آنها بیشتر است.

منبع و سایت خبر:

Cell Metabolism, 2018; DOI: 10.1016/j.cmet.2018.12.002

www.sciencedaily.com/releases/2019/01/190107102829.htm